چند شخصیتی ها

این روزها دچار پارانویای "در گروه اشتباهی گذاری" شدم.

لابد می گید این چجور پارانویایی هست. الان تعریف می کنم براتون.

من تو چند تا گروه وایبری عضوم:

یکیشون فامیلا پدری هستن که خاطرات مشترکی با هم داریم. اونجا من یه برادر، یه پسر عمو یا پسر دایی هستم که البته آدم موقر و متینیه.

یکی دیگه، همدوره ایهای کارشناسی هستند که جو این گروه بسیار فرهیخته و عرفانیه و من اونجا هم یه همکلاسی سابق موقرم.

یک گروه دیگه با دوتا از دوستای دوره ارشد تشکیل دادیم که البته با اونا ندارتریم و خود واقعیمون هستیم بیشتر.

و یک گروه دیگه که نصف بیشتر مطالبش جوکای خاک بر سری و ازین دسته.

و البته چن تا گروه دیگه.

حالا مشکل از اینجا ناشی میشه که من تو هر کدوم از این گروهها یه جور خاصی باید باشم که با گروههای دیگه متفاوته و نمیتونم خود واقعیم باشم.

اون شک و تردید پارانویایی وقتایی میاد که تو هول و ولای خوندن این گروه و اون گروه بخوای یه جوک خاک بر سری رو از گروهی حمل کنی به گروهه دیگه و همش تو شک و تردیدی که نکنه اشتباهی بزاری تو گروهه بغلی و نقاب شخصیتیت منفجر شه.

فک کنم تو ممالک راقیه این مشکل کمتر وجود داره و ملت بیشتر خود واقعیشونو نشون میدن، صرفنظر از اینکه در چه موقعیتی هستند و چه شرایطی.

امیدوارم یه روزی مام بتونیم این نقابا رو بشکونیم و همه جا خود واقعیمونو نشون بدیم و از دست این پارانویا هم رها شیم.