فریدون

به بهانه نمایش افسانه ماردوش که به نظرم کار بسیار ارزشمندی است:

بیا تا جهان را به بد نسپریم                به کوشش همه دست نیکی بریم

نباشد همی نیک و بد پایدار                 جهان به که نیکی بود یادگار

همان گنج و دینار وکاخ بلند               نخواهد بُدن مر تو را سودمند

سخن ماند از تو همی یادگار            سخن را چنین خوار مایه مدار

فریدون فرخ فرشته نبود                 ز مشک و ز عنبر سرشته نبود

به داد و دِهِش یافت آن نیکویی            تو داد و دهش کن فریدون تویی

فردوسی بزرگ